தௌபீக் சுல்தானா கற்பழிப்பு பற்றி முத்துப்பேட்டை வித்தக கவிஞர் பஷீர் :

எல்லோர் நினைவிலும் நீயே 
நீங்கா இடம் பிடித்து விட்டாய் தாயே

முகநூல் முழுக்க உன் படம் 
உனக்காக கையேந்தி நிற்கிறது என் சமூகம் இறைவனிடம் 

என்ன நினைத்தாயோ நீ கொலை ஆனா போது
சின்ன பில்லைடி உனக்கு என்ன தெரியும் சூது வாது

இந்த நேரத்தில் வர மாட்டனா ஒரு பாய்
என்று கொலை ஆனபோது நீ நினத்து இருப்பாய்

என் தங்கமே ஒத்தன் கண்ணுலையும் படளையடா
நீ கதறி அழுதும் கூட அந்த வேசி மகன் உன்னை விடலையடா

பள்ளி சென்று படித்து வந்து
விளையாடுவாய் பல்லான் குழியில்

பல்லாண்டு வாழ வேண்டிய உன்ன வேறு வழி
இல்லாமல் புதைத்தோம் குழியில்

நீ நினைக்கலாம் எனக்காய் நீங்கள் குரல்தானே கொடுக்க முடியும்

உன்னை குரல் வலையை நெரித்தவன் இவனென தெரிந்தால் அவன் குரல் வலையை அறுக்க முடியும் 

இந்த சமூகம் அமைதியை விரும்புகிறது
உனக்காய் இந்த சமூகம் அணிவகுக்க தயாராய் இருக்குகிறது

உனக்கு நேர்ந்த கெதி
இனி எவருக்கும் நேரக்கூடாது என இயற்றனும் சட்ட விதி

நீதி வேண்டும் என் மகளுக்கு
இல்லையேல் போராட்டம் வரும் வீதிக்கு
அதற்கு சிறைஎன்றால் என் தலை முடி போனது சமம் பாதிக்கு

பஷீர்